Amanah sebagai Kanak-kanak

• April 30, 2024

Amanah adalah sebahagian besar daripada kehidupan kanak-kanak. Apabila mereka dilahirkan, penjagaan mereka sepenuhnya di tangan ibu bapa mereka. Mereka bergantung kepada ibu bapa mereka untuk segala-galanya. Sekiranya ibu bapa mereka tidak mengubahnya, mereka akan kekal dalam lampin yang kotor untuk tempoh masa yang panjang. Jika ibu bapa mereka tidak memberi mereka makanan, mereka akan mati kelaparan. Jika ibu bapa mereka tidak cenderung kepada keperluan mereka, sama ada emosi, fizikal, atau mental, kanak-kanak akan mengalami pengabaian. Setiap manusia memerlukan sentuhan khas yang hanya dapat diberikan oleh pengasuh yang menyayangi, agar dapat berkembang maju. Setiap kanak-kanak perlu diadakan dan benar-benar disayangi. Ibu bapa yang kesat tidak akan cenderung kepada keperluan anak mereka sama sekali. Ramai kanak-kanak di negara kita lapar kerana pengabaian. Ramai juga mengalami penderaan fizikal, mental, dan emosi daripada ibu bapa mereka. Apabila kanak-kanak membesar dan semakin tua, mereka belajar bahawa mereka tidak boleh mempercayai ibu bapa mereka yang kasar.

Kanak-kanak tidak boleh mempercayai bahawa ibu bapa mereka yang kasar akan cenderung kepada keperluan mereka dan membantu menjaga mereka. Bayangkan betapa rasanya bagi seorang kanak-kanak yang ingin memeluk ibu bapa mereka, tetapi pelukan itu tidak pernah datang. Bayangkan seorang anak yang kelaparan, namun tidak ada makanan yang disediakan untuk mereka makan. Bayangkan anak yang pergi ke sekolah dengan pakaian kotor dan tidak makan tengah hari kerana mereka tidak disediakan di kawasan itu. Kanak-kanak ini belajar pada awal bahawa walaupun mereka mempunyai keperluan, mereka tidak akan dipenuhi.

Kanak-kanak yang disalahgunakan dengan cepat belajar bahawa mereka tidak boleh mempercayai penderita mereka untuk berhenti menyakiti mereka. Kanak-kanak yang sihat dan sayang belajar pada awal kesilapan itu baik-baik saja dan ada pelajaran yang dapat dipelajari melalui mereka. Walau bagaimanapun, kanak-kanak yang disalahgunakan belajar sangat awal bahawa kesilapan adalah perkara yang sangat buruk kerana apabila mereka membuat kesilapan mereka dipukul secara fizikal atau emosi untuk kesilapan itu. Untuk kanak-kanak ini, selalu ada ketakutan bahawa mereka akan terluka untuk apa sahaja yang mereka lakukan. Garis antara tingkah laku yang baik dan tingkah laku yang buruk dengan cepat dihapuskan dan kanak-kanak tidak akan dapat mengetahui perbezaan antara kedua-dua. Oleh itu, kanak-kanak akan teragak-agak untuk berbuat apa-apa, kerana takut akan terluka.

Kanak-kanak yang disalahgunakan tidak boleh mempercayai penyalahguna janji bahawa tidak akan berlaku lagi. Mereka tidak lama lagi belajar bahawa setiap kali ibu atau ayah menjadi marah, mereka akan terluka, walaupun mereka tidak melakukan sesuatu yang salah. Di mata ibu bapa yang kasar, apa sahaja yang dilakukan anak itu akan salah dan kanak-kanak akan disalahgunakan. Walaupun ibu bapa kanak-kanak memberitahu mereka bahawa mereka menyesal kerana mencederakan mereka, anak itu tidak boleh mempercayai kata-kata dan janji-janji mereka yang menyalahgunakan. Kadang-kadang, ibu bapa akan membawa kanak-kanak tersebut membeli sebuah mainan untuk membuatnya. Kanak-kanak akan belajar bahawa walaupun mereka telah diberi mainan baru, ini tidak bermakna mereka tidak akan terluka lagi.

Pada satu ketika, kanak-kanak itu akan mula kehilangan kepercayaan bukan sahaja pada penderita mereka, tetapi pada setiap orang mereka bersentuhan. Di belakang fikiran mereka akan selalu menjadi persoalan sama ada orang lain akan menyakiti mereka juga. Kepercayaan menjadi faktor utama dalam kehidupan kanak-kanak yang disalahgunakan. Ketika mereka membesar, mereka kehilangan kepercayaan pada semua orang, terutama tokoh-tokoh otoritas. Mereka sentiasa tertanya-tanya jika mereka boleh mempercayai guru mereka, kaunselor mereka, pengetua mereka dan lain-lain. Amanah sangat sukar untuk datang pada ketika ini. Kanak-kanak secara harfiah boleh merasa seolah-olah mereka benar-benar bersendirian dalam kehidupan mereka. Mereka mungkin berasa seperti tidak ada yang mereka boleh beralih untuk mendapatkan bantuan. Mereka mungkin merasa seolah-olah mereka tidak boleh mempercayai sesiapa sahaja untuk membuka dan bercakap tentang apa yang mereka alami. Ini amat sukar ketika kanak-kanak itu sedang akil baligh dan mengalami banyak emosi yang sukar. Mereka mungkin tertanya-tanya jika semua orang akan menyakiti mereka kerana apa yang mereka katakan atau lakukan. Mereka mungkin takut bahawa apa yang mereka lakukan atau katakan tidak betul, oleh itu, mereka akan terluka.

Kekurangan kepercayaan akhirnya akan mengambil tol pada kanak-kanak ini dan mereka akan membesar untuk mempunyai isu amanah sebagai orang dewasa. Artikel minggu depan akan membincangkan kepercayaan sebagai orang dewasa apabila orang dewasa adalah mangsa penyalahgunaan kanak-kanak.

Arahan Video: Anak Meragam Tak Mahu ke Tadika: Apa Keutamaan Pagi Itu? (April 2024).